தோழமையின் வாசனையோடு
தோளில் விழுகிற கை
தன்னையறியாமலே சட்டை உரிக்கிறது
விரல்களில்
விஷப்பல் முளைக்கிறது
தன்னியக்கமாகவே
ஊர்ந்து மெல்லப்படர்ந்து
தோளை சுற்றி
படமெடுக்கும் வேளையில்
முதிர்ந்திருக்கும் விஷப்பை
பரிவும் பாசவுமாய்
பழகிப்போன
அம்மாவின் கையணைப்பில் கூட
தோள்கள் சிலிர்த்துக்கொள்கிறது
விழித்துக்கொண்ட எதன்பொருட்டோ
அஞ்சி நடுங்குகிறது
நானும் பழகிக்கொண்டிருக்கிறேன்
யார் தோளிலும்
கை போடாமலிருக்க
திங்கள், 19 ஏப்ரல், 2010
இதற்கு குழுசேர்:
கருத்துரைகளை இடு (Atom)
0 கருத்துகள்:
கருத்துரையிடுக